Operacja plastyczna polegająca na usunięciu żeber. Zdjęcia przed i po, konsekwencje

Procedura resekcji lub usuwanie żeber rzadko wykonywane z powodów medycznych. W chirurgii plastycznej technika ta służy do stworzenia smukłej talii i wdzięcznej sylwetki. Prezentowane zdjęcia przed i po operacji dowodzą jej skuteczności w walce o idealne formy. Ale przed operacją należy znać cechy rehabilitacji, pamiętać o możliwych powikłaniach.

Dlaczego potrzebne są żebra dolne?

Ludzka klatka piersiowa składa się z 12 par żeber, które tworzą 3 grupy. Pierwszych 7 stanowi główny szkielet kostny, dlatego wyróżnia je zwiększona gęstość tkanki.

Dolne 3 jednostki żeber są umownie nazywane „fałszywymi”: są połączone z kręgami cienkimi chrząstkami, różnią się małą grubością kości.

Głównym celem żeber jest ochrona ważnych narządów wewnętrznych przed urazami i uciskiem zewnętrznym. Szkielet niezawodnie zamyka serce i płuca, wykluczając przypadkowe uszkodzenie dużych naczyń. Są zaangażowani w ruchy oddechowe. Niższe pary zapobiegają uszkodzeniom śledziony, wątroby i trzustki.

Wskazania do zabiegu usunięcia żeber dolnych

Usunięcie żeber, zdjęcia przed i po, które pozwalają osobiście zobaczyć efekt cienkiej talii, pierwotnie odbywały się wyłącznie w celach leczniczych.

Główne wskazania do resekcji w celach medycznych:

• eliminacja ciężkich postaci skoliozy 3-4 stopni w celu uzyskania dostępu do kręgosłupa;
• przewlekła gruźlica z ropieniem kości;
• ropne zapalenie opłucnej;
• wrodzona deformacja klatki piersiowej;
• zmiany patologiczne w tkance kostnej w osteoporozie, onkologii.

W rzadkich przypadkach lekarze uciekają się do skomplikowanej procedury, gdy konieczne jest uzyskanie wysokiej jakości materiału do przeszczepu szpiku kostnego. Ale w 70% przypadków usunięcie dolnych żeber odbywa się na życzenie pacjenta w celach estetycznych. Taka operacja od dawna znajduje się na liście popularnych usług chirurgów plastycznych.

Modę na radykalną zmianę sylwetki wprowadziły amerykańskie gwiazdy filmowe, które chciały szybko i łatwo uzyskać cienką talię, podkreślić bujne biodra. Resekcja 1–2 par żeber dolnych pozwala uzyskać piękny kształt nawet przy prostokątnym kształcie. W tym samym czasie znika wystający brzuch, dlatego przedstawiciele silniejszej płci również ćwiczą usuwanie.

Przeciwwskazania

Usunięcie żeber to złożona operacja chirurgiczna. Zdjęcia przed i po zabiegu pokazują wyjątkowe rezultaty, dlatego co roku tysiące klientów zgłaszają się do klinik chirurgii plastycznej.

Istnieje wiele przeciwwskazań, które zabraniają resekcji:

• hobby do sportów ekstremalnych (dolne żebra chronią przed poważnymi obrażeniami podczas uderzenia lub upadku);
• otyłość pacjenta;
• choroby psychiczne lub stany depresyjne.

Chirurgia plastyczna nie jest zalecana kobietom planującym poczęcie i urodzenie dziecka.

W przypadku naruszenia gorsetu kostnego istnieje ryzyko przemieszczenia narządów wewnętrznych w ostatnim trymestrze: rosnąca macica zaczyna wywierać nacisk na żołądek i wątrobę, wywołując zaburzenia trawienia i krążenia krwi.

Usunięcie żeber (zdjęcia przed i po resekcji potwierdzają widoczne zmiany w zarysie sylwetki) jest operacją trudną i niebezpieczną. Wymaga zastosowania znieczulenia ogólnego, dlatego przyczyną odmowy stają się choroby układu sercowo-naczyniowego, narządów oddechowych, cukrzyca. Nie jest zalecany przy patologiach kości, zaburzeniach hematopoezy, zaburzeniach równowagi hormonalnej.

Metody usuwania żeber w przypadku cienkiej talii

Istnieją dwie możliwości wykonania tej operacji. Lekarz wybiera najmniej traumatyczne dla pacjenta, biorąc pod uwagę jego wagę, wiek oraz wskazania do interwencji chirurgicznej.

• Otwarte lub standardowe... Zalecany do dalszego usuwania narządów wewnętrznych, zakładania sztucznego kręgu w przypadku skoliozy.
• Zamknięte lub laparoskopowe... Znajduje zastosowanie w chirurgii estetycznej, charakteryzującej się brakiem blizn i szybkim powrotem pacjenta do zdrowia.

Po otwarciu operacja trwa długo i wymaga złożonego znieczulenia. W związku z tym wzrasta ryzyko powikłań, zatorowości płucnej, a rehabilitacja trwa kilka tygodni.

Zabieg endoskopowy ma kilka zalet:

• minimalne ryzyko krwawienia i powikłań;
• zmniejszenie prawdopodobieństwa zakażenia patogenną mikroflorą;
• okres rekonwalescencji skraca się do 3-5 dni;
• koagulant kauteryzuje miejsca nacięć, więc nie ma szwów wewnętrznych.

Po wycięciu żeber dolnych dochodzi do kurczenia się przedniej ściany jamy brzusznej, w związku z czym w ciągu 2-3 dni pacjent zauważa pożądane efekty i cienką talię.

Optymalny wiek do operacji

Usunięcie żeber na zdjęciu przed i po daje niesamowite efekty, dlatego przyciąga osoby w różnym wieku. Lekarze uwzględniają optymalny wiek do operacji - okres 30–35 lat, kiedy kończy się tworzenie szkieletu kostnego, tło hormonalne jest stabilne bez odchyleń i ostrych skoków w okresie dojrzewania.

Pacjenci w średnim wieku cieszą się dobrym zdrowiem, nie mają chorób przewlekłych, nadciśnienia czy patologii serca.

Przygotowanie pacjenta

W ramach przygotowań do usunięcia żeber pacjent przechodzi dokładne badanie lekarskie, uzyskuje poradę kardiologa, traumatologa i endokrynologa. Oprócz standardowych badań krwi, USG serca i narządów jamy brzusznej może być wymagane EKG.

Lekarze zalecają tomografię komputerową ze środkiem kontrastowym: pomaga to wykluczyć ukryte patologie tkanki kostnej, uwidacznia splot naczyniówkowy i duże tętnice. Aby wykluczyć powikłania pooperacyjne na 1-2 tygodnie przed planowaną resekcją, pacjent przechodzi badanie laboratoryjne w kierunku HIV i zapalenia wątroby.

Konieczne jest wykluczenie zaostrzeń chorób przewlekłych i utajonych infekcji bakteryjnych, które mogą wywołać ciężkie ropnie i stany zapalne ran.

Wśród zaleceń lekarzy:

• całkowite zaprzestanie palenia i alkoholu;
• anulowanie antykoagulantów i leków hormonalnych;
• dieta z minimalną ilością tłustych i pikantnych potraw.

Każdy stopień otyłości zwiększa ryzyko zatorowości tłuszczowej. Niebezpieczne powikłanie grozi śmiercią podczas operacji. Przy nadwadze gojenie spowalnia, a efekt jest mniej zauważalny. Dlatego liposukcja lub odchudzanie jest wstępnie wykonywane pod okiem dietetyka.

Zaleca się całkowitą odmowę jedzenia na 12 godzin przed operacją, co zmniejsza efekt uboczny znieczulenia i przyspiesza powrót do zdrowia. Pacjent może pić czystą wodę bez gazu lub słabą herbatę bez cukru.

Technika operacji usunięcia żeber

W metodzie otwartej pacjentowi wstrzykuje się głęboki sen leczniczy. Po wypreparowaniu skóry i warstwy mięśniowej na poziomie 8 żebra od grzbietu, chirurg nacina okostną w kilku miejscach. W przypadku wykrycia oznak martwicy i ropienia usuwa się niewielki fragment, instaluje rurkę drenażową w celu usunięcia ropnego wysięku.

Metoda laparoskopowa nie pozwala na pełne badanie klatki piersiowej, dlatego wykonuje się ją tylko przy braku objawów zapalenia.

Technika wykonania różni się od standardowej operacji:

• wykonuje się znieczulenie ogólne;
• skóra brzucha jest dezynfekowana specjalnymi środkami antyseptycznymi;
• chirurg wykonuje 3-4 miniaturowe nacięcia;
• pod warstwę mięśniową wprowadza się endoskop, specjalną kamerę i narzędzia chirurgiczne;
• gaz jest dostarczany do wnęki, aby stworzyć wolną przestrzeń;
• ostrożnie usuwa się dolną parę żeber;
• miejsca nacięć i więzadeł kauteryzuje się za pomocą koagulatora.

Po zabiegu endoskopowym pacjent szybciej odzyskuje przytomność, a usunięcie znieczulenia trwa kilka godzin. Na ciele pozostają prawie niewidoczne blizny, które całkowicie goją się po 2-3 miesiącach.

Rehabilitacja po operacji

Przy standardowej otwartej resekcji klatki piersiowej pacjent pozostaje w szpitalu co najmniej 10-14 dni. W przypadku laparoskopii powrót do zdrowia nie trwa dłużej niż 3-5 dni.

Aby uniknąć komplikacji, konieczne jest:

• przyjmować antybiotyki wybrane przez lekarzy;
• stosować roztwory antyseptyczne do leczenia ran;
• przestrzegaj diety normalizującej stolec i eliminującej zaparcia;
• obserwuj leżenie w łóżku, aż nacięcia się zagoją.

Po wypisaniu z kliniki pacjentowi zaleca się noszenie specjalnej bielizny uciskowej. Gorset podtrzymuje przednią ścianę jamy brzusznej, wyklucza wypadanie narządów wewnętrznych. Musi być zużyty w ciągu 3-6 tygodni, aby pomóc ciału dostosować się do nowych form, wzmocnić mięśnie w okolicy talii.

Przez 2–3 miesiące aktywność fizyczna i sport, noszenie ciężkich ładunków i toreb jest zabronione. Należy zrezygnować z aktywnego i ekstremalnego wypoczynku na rzecz pieszych wędrówek. Odwiedzanie solarium lub sauny jest tymczasowo wykluczone. Co miesiąc konieczna jest wizyta chirurga, który za pomocą USG monitoruje stan i położenie śledziony, trzustki i wątroby.

Wynik dla talii u mężczyzn i kobiet

Po usunięciu żeber już następnego dnia widoczne są zmiany zewnętrzne. Ostateczne wyniki pojawią się w pełni po 4-6 tygodniach: w tym okresie przywraca się krążenie krwi, odpływ płynu limfatycznego zostaje znormalizowany, a obrzęk znika.

Występuje skurcz przedniej ściany brzucha, kobieta ma cienką talię, a mężczyźni tworzą równą prasę bez wyczerpującej aktywności fizycznej.

Konsekwencje plastiku

Lekarze ostrzegają, że usunięcie żeber może wywołać komplikacje i zakłócić stabilną pracę całego organizmu. Resekcja jest zabiegiem nieodwracalnym, dlatego wiele klinik przeprowadza testy psychologiczne pacjentów przed operacją plastyczną.

Wśród częstych problemów, które pojawiają się po interwencji, są:

• Ból fantomowy w podżebrzu, które nie są usuwane przez leki przeciwbólowe i niesteroidowe. Tacy pacjenci wymagają pomocy psychiatry i specjalnej rehabilitacji.
• Znacznie rośnie ryzyko obrażeń narządów trawienie, śledziona lub wątroba. Pacjent musi zwracać szczególną uwagę na zdrowie, unikać aktywnego sportu, wybierać lekkie obciążenia.
• Gdy u niektórych pacjentów usuwa się 2–3 pary żeber funkcja oddechowa jest upośledzona: zmniejsza się głębokość wdechu, co negatywnie wpływa na przepływ tlenu do krwi, pogarsza się krążenie mózgowe. W rzadkich przypadkach dochodzi do deformacji kręgosłupa z powodu niewłaściwej redystrybucji obciążenia, rozwija się astma oskrzelowa lub przewlekłe zapalenie oskrzeli.
• W przypadku rozległej resekcji ryzyko krwawienia wewnętrznego po lekkim uderzeniu lub ucisku na brzuch.
• Z przemieszczeniem narządów rozwija się arytmia i inne choroby układu sercowo-naczyniowego.
• Wzrost 5-6 razy ryzyko nefroptozy (wypadnięcie nerki).

Pacjenci z usuniętymi żebrami są bardziej narażeni na choroby układu oddechowego związane z patologiami układu oddechowego.

Koszt operacji

Koszt usługi usunięcia żeber uzależniony jest od statusu kliniki i proponowanej diagnozy.

Usunięcie żeber to skomplikowany zabieg, zdjęcia przed i po którym obiecują kuszące rezultaty. Operacja mogąca zakłócić pracę ludzkich narządów wewnętrznych. Pełny powrót do zdrowia często trwa do 6-8 miesięcy, utrzymuje się ból i duszność.

Wielu lekarzy zaleca rezygnację z resekcji bez pilnej potrzeby, zachowanie harmonii z tradycyjnymi metodami i właściwego odżywiania.

Film o opinii lekarza na temat operacji usunięcia żeber

Dlaczego chirurg plastyczny jest przeciwko operacji: