Rurkowata forma gruczołów mlecznych, piersi. Zdjęcie, korekta bez operacji dla kobiet, mężczyzn

Piersi rurkowe (gruczoły sutkowe) są powszechne w okresie dojrzewania. Anomalia może być wrodzona. Patologia ma wiele charakterystycznych cech, istnieje kilka głównych form jej rozwoju, w zależności od nasilenia.

Co to jest rurkowaty kształt piersi, znaki

Rurkowata forma gruczołów mlecznych jest anomalią rozwojową, na tle której zmniejsza się obszar podstawy piersirozwija się mastoptoza, przepuklina pęcherzykowa i niedobór tkanki łącznej. Gruczoły nabierają charakterystycznego rurkowatego wydłużonego kształtu.

Występują zmiany jednostronne i obustronne, otoczki lekko wybrzuszone. Patologię rozpoznaje się u 20-25 na 1000 pacjentów. Pacjenci rzadko zgłaszają się po pomoc lekarską ze względu na prawie bezobjawowy przebieg choroby. Patologię uważa się za wadę estetyczną.

Podczas badania zewnętrznego ujawnia się anomalia. W zależności od rozległości zmiany klatka piersiowa ma kształt cylindryczny lub stożkowy. U podstawy organ zwęża się, powiększa się przestrzeń międzykręgowa.

Możliwy jest rozwój opadania powieki gruczołowej. Mammolog często odkrywa niedorozwój otoczek, są one powiększone i nie odpowiadają wiekowi pacjentki. Sutki są gęste, obserwuje się nieprawidłowości strukturalne (na przykład cofanie).

W rzadkich przypadkach rozpoznaje się przepuklinę pęcherzykową, która objawia się wystawaniem kompleksu sutków. Brak jest subiektywnych objawów, takich jak dyskomfort lub ból.

Kobieta może mieć trudności z karmieniem piersiąspowodowane zmniejszeniem objętości gruczołu mlekowego. Dziecko nie może prawidłowo uchwycić piersi z nieprawidłową strukturą kompleksu otoczka-sutek.

Przyczyny pojawienia się cylindrycznej piersi

Rurkowata forma gruczołów mlecznych rozwija się z wielu powodów.

Naukowcy wysunęli kilka teorii występowania patologii:

• Nabyte czynniki. Wielu badaczy nie uważa patologii za wrodzoną z powodu braku zmian w kompleksie otoczki sutkowej aż do wieku dojrzewania. Ich zdaniem przyczyną rozwoju postaci rurkowej jest naruszenie przepływu krwi w gruczołach sutkowych.

• Czynniki teratogenne. Anomalia występuje na tle biologicznych lub chemicznych skutków dla płodu rozwijającego się w łonie matki.
• Czynniki dziedziczne. Piersi cylindryczne mogą być przenoszone przez linię żeńską z matki na córkę. Nie zidentyfikowano jeszcze kluczowych genów odpowiedzialnych za rozwój choroby.

W przypadku „piersi koziej” wewnątrz gruczołów mlecznych (jeden lub dwa) tworzą się gęste mostki, które uniemożliwiają prawidłowy wzrost tkanki gruczołowej i tłuszczowej.

Pierś cylindryczna po porodzie

Cewkowata forma gruczołów mlecznych nie może się rozwinąć podczas ciąży lub karmienia piersią.

Wady estetycznej nie można uznać za nabytą. Patologia nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do laktacji. Kobiety z anomalią stopnia 2 lub 1 mogą karmić dziecko piersią.

Niedobory estetyczne w żaden sposób nie wpływają na ilość i jakość mleka. Kobiety z 3. stopniem mogą mieć problemy z uchwyceniem otoczki i brodawki u dziecka. Matka podczas karmienia musi wybrać odpowiednią pozycję, aby do żołądka dziecka nie dostawało się powietrze. Deformacja gruczołu mlekowego nie wpływa w żaden sposób na laktację.

Cewkowa pierś u nastolatka

Rurkowata forma gruczołu mlekowego u nastolatków pojawia się w okresie dojrzewania. Liczba gruczołów w klatce piersiowej wzrasta 8-12 razy. Płaty rurkowe są intensywnie uformowane.

Mammolog może potwierdzić lub zaprzeczyć rozpoznaniu po całkowitym uformowaniu gruczołu mlekowego. Rozwój patologii nie jest w żaden sposób związany z utrzymaniem ścisłej diety: choroba jest nieodłączną częścią człowieka od momentu jego narodzin

Rodzaje i stopnie przewodnictwa

Rurkowata postać gruczołów mlecznych nie jest uważana za stan zagrażający życiu. Choroba nie wymaga pilnej mammoplastyki. Gruczoł zwykle niejasno przypomina kształtem grzyba. Istnieje kilka głównych stopni tubulacji.

Wśród nich osobno wyróżnia się rodzaj choroby, która charakteryzuje się:

• kształty stożkowe i rurowe;
• przewaga rozmiaru pionowego nad poziomym;
• mała podstawa gruczołu mlekowego;
• brak objętości piersi.

Dolna część piersi jest zwężona, otoczki i sutki obniżone. Występuje wyraźna asymetria.

Stopień początkowy

Rurki piersi stopnia 1 są uważane za najłagodniejszą formę, która nie wymaga korekty. Wada estetyczna jest słabo wyrażona: pierś jest lekko uniesiona, kompleks otoczki i brodawki nie ulega zmianie.

Rozwój gruczołu mlekowego jest trudny na tle tworzenia się mostków utworzonych z tkanki łącznej. Znajdują się one w dolnej i środkowej ćwiartce.

Drugi stopień

W drugim stopniu niedobór tkanek tworzy się w dolnej ćwiartce. Gruczoł mleczny jest lekko obniżony lub przesunięty w dół. Podczas oględzin można stwierdzić pogrubienie brodawki i powiększenie płata otoczki.

Trzeci stopień

Cewnik stopnia 3 jest uważany za najpoważniejszy. U kobiety wewnątrz piersi tworzy się otoczka tkanki łącznej, zwężająca podstawę gruczołową i uniemożliwiająca jej wzrost. Występuje niedobór tkanki. Istnieje wysokie ryzyko wystąpienia przepukliny pęcherzykowej.

Z powodu gwałtownego rozszerzania się kompleksu otoczka-brodawka pierś rośnie w kierunku brodawki. W trzecim stopniu eksperci zalecają wybór implantu w celu usunięcia wady.

Cechy rurowego karmienia piersią

Kobiety z rurkami stopnia 2 i 3 nie mają problemów podczas karmienia piersią. Patologia nie wpływa na jakość i ilość mleka.

Kobieta nie odczuwa bólu ani innego dyskomfortu podczas karmienia dziecka. Założenia, że ​​przy tubulacji ryzyko zachorowania na mastitis jest większe niż w innych przypadkach, nic nie zostało potwierdzone.

Metody korekcji kształtu piersi, wskazania

Kobieta z cylindryczną piersią musi samodzielnie zdecydować o potrzebie operacji.

Specjaliści proponują pacjentom z łagodną postacią choroby lifting. Endoprotetyka lub mammoplastyka jest wskazana w przypadku tubulacji stopnia 3.Przez protetykę piersi rozumie się poprawę kształtu i zwiększenie rozmiaru w wyniku rewitalizacji implantu w tkance.

Podniesienie piersi to operacja, podczas której nie zakłada się endoprotez. Po zabiegu zmienia się geometria gruczołów mlecznych, eliminuje się zwiotczenie i formuje prawidłowy kształt. Główne wskazania do mammoplastyki to nie tylko tubulacja, ale także opadanie powieki.

Choroba jest uważana za powikłanie „piersi koziej”, na które rozciągane są tkanki tworzące gruczoł mlekowy. Istnieją 1, 2 i 3 stopnie. Patologię ujawnia badanie wizualne: mammolog zwraca uwagę na lokalizację i rozmiar brodawki.

Istnieje kilka głównych metod dokręcania. Wyróżnia je objętość odciętej tkanki i geometria nacięć. Okres rehabilitacji i czas trwania operacji zależą bezpośrednio od złożoności interwencji chirurgicznej.

Podnoszenie przez pół miesiąca jest wskazane dla kobiet z umiarkowanymi deformacjami gruczołów mlecznych (1-2 stopnie kanalików). Na półksiężycowym płacie wykonuje się nacięcie, przechwytując górne półkola otoczkowe.

Po operacji piersi nabierają prawidłowego kształtu, a sutek zostaje przesunięty we właściwe miejsce. Mastopeksja okołotworowa obejmuje nacięcie wzdłuż konturu plamki wieku. Blizny po takich operacjach są prawie niewidoczne.

Aby wyeliminować znaczące deformacje z cewkami lub opadaniem powieki stopnia 3, wykonuje się rozszerzone nacięcie od otoczki do fałdu podpiersiowego. Bardzo popularna jest również endoprotetyka.

Przeciwwskazania i konsekwencje

Interwencje chirurgiczne dotyczące rurkowatej postaci gruczołu mlekowego mają wiele przeciwwskazań.

Obejmują one:

• okres rodzenia dzieci i karmienia piersią;
• łagodne i złośliwe nowotwory w okolicy klatki piersiowej;
• dzieci lub młodzież (do 18 lat).

Mammoplastykę można uznać za bezpieczną procedurę. Operacja musi być wykonana przez wysoko wykwalifikowanego specjalistę z zachowaniem wszelkich norm dotyczących aseptyki i antyseptyki.

Konsekwencje, które występują po endoprotezoplastyce, obejmują:

• Patologiczny obrzęk. Najczęściej obrzęk tkanek ustępuje samoistnie 3-5 dni po operacji. Jeśli kobieta jest nawiedzana przez silny ból, skoki temperatury, miejscową niską gorączkę, przekrwienie, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

• Do szarości. W tym przypadku płyn limfatyczny gromadzi się w tłuszczu podskórnym. Stan ten można wywołać przez nieanatomiczne wycięcie tkanki.

Objawy obejmują zaczerwienienie blizny, silny ból w okolicy nacięcia, uwolnienie przezroczystego płynu z blizny i ciężki obrzęk. W przypadku zespołu surowiczego konieczny jest drenaż lub rozwarstwienie rany, a następnie wypompowanie płynu.

• Krwotok podskórny. Na tle niewykwalifikowanych działań chirurga plastycznego, niewłaściwego zatrzymania krwawienia lub uszkodzenia tkanki podczas cięcia. Małe krwiaki są uważane za normę, znikają same po 5-7 dniach.

Rozległe krwiaki, które obejmują okolice pach i ramion, wskazują na potrzebę wizyty u lekarza. Najczęściej pacjenci skarżą się na silny ból i gorączkę. Lekarz musi najpierw zatrzymać krwawienie.

• Opadające piersi. Powikłanie pojawia się, gdy rozmiar implantu jest nieprawidłowo dobrany. Tworzy się po 3-6 miesiącach. po operacji.

Opadanie może być wyraźne i sztuczne (jeśli kobieta ma założoną małą protezę, wówczas pierś opada lub organizm reaguje w ten sposób na ciało obce). Wadę można naprawić tylko za pomocą wielokrotnej mammoplastyki.

• Konturowanie implantu. Powikłania są wykrywane u kobiet z cienką podskórną warstwą tłuszczu. Kontury w tym przypadku można zobaczyć przez skórę. Charakterystyczne objawy obejmują nienaturalny występ. Wypełniacze korygujące, które są wprowadzane do gruczołu mlekowego, pomogą poprawić sytuację.
• Gnicie. Jest to najniebezpieczniejsze powikłanie, które powstaje na tle nieprzestrzegania zasad antyseptyki i aseptyki. Kobiety skarżą się na zaczerwienienie, wahania temperatury, silny obrzęk i ból.

Ropa może wyciekać z brodawki lub blizny pooperacyjnej. Najłatwiej jest zatrzymać stan zapalny na początkowym etapie za pomocą leków przeciwbakteryjnych i przeciwwirusowych. W zaawansowanych przypadkach wymagana jest ponowna operacja.

• Przykurcz torebkowy. Wokół implantu tworzy się tkanka łączna. Jeśli wzrost nie przebiega prawidłowo, powstaje przykurcz torebkowy. Klatka piersiowa jest zdeformowana, podczas dotykania, ujawnienia wgnieceń i pieczęci, kobieta odczuwa silny ból.

Przykurcz etapu 1-2 eliminuje się za pomocą leków przeciwzapalnych, masażu i fizjoterapii. Etap 3-4 można skorygować tylko operacyjnie.

• Wysypka na skórze. Zgrywanie charakteryzuje się tworzeniem fałd, które niejasno przypominają odciski palców. Wada jest najbardziej widoczna podczas zginania. Stan powstaje na tle nieprawidłowego rozmiaru implantu. Aby go wyeliminować, stosuje się lipolifting.

Aby zminimalizować ryzyko powikłań po zabiegu, konieczny jest kontakt z wysoko wykwalifikowanymi specjalistami, posiadającymi w rękach odpowiednie certyfikaty i dyplomy.

Etapy operacji korekcji piersi cylindrycznej

Zabiegi chirurgiczne na kobiecej piersi są uważane za jedne z najbardziej złożonych operacji plastycznych. Zabieg powinien przeprowadzić specjalista z dużym doświadczeniem w tym zakresie i intuicyjnym zrozumieniem problemu. Każda anomalia jest indywidualna, dlatego ważne jest zintegrowane podejście.

Operacja obejmuje cztery etapy:

• korekta kształtu piersi;
• mammoplastyka (wszczepianie implantów hydrożelowych lub silikonowych);
• przeniesienie kompleksu otoczkowo-sutkowego do pożądanego punktu;
• tworzenie fałdu piersi.

Podczas zabiegu specjalista musi wyeliminować przepuklinę okołotworową (jeśli występuje) i skorygować asymetrię gruczołów mlecznych poprzez zmniejszenie przestrzeni międzyklatkowej.

Wybór implantu

Przed operacją specjalista musi uzgodnić z pacjentem wszystkie etapy interwencji chirurgicznej.

Należy wybierać endoprotezy najwyższej jakości, spełniające następujące kryteria:

• Niskie ryzyko pęknięcia. Zaleca się wybieranie najtrwalszych implantów, które nie pękną w przypadku urazu lub upadku.
• Bezpieczeństwo. Prawie wszystkie wypełniacze obecne w protezach są całkowicie bezpieczne dla kobiet.
• Biokompatybilność. Głównym składnikiem jest żel, który pozostaje na miejscu podczas cięcia. Implanty wykonane są z nowoczesnych materiałów, dzięki czemu protezy dobrze zakorzeniają się w ciele kobiety.

W przypadku rurkowatej postaci gruczołu mlekowego wszczepia się implanty hydrożelowe lub silikonowe.

Do tych pierwszych należą:

• Żel silnie przylegający. W przypadku uszkodzenia gęsty materiał nie wypływa, ryzyko pęknięcia jest minimalne.
• Standardowy żel kohezyjny. Konsystencją przypomina galaretkę. Jeśli proteza pęknie, żel samoczynnie rozpuszcza się w organizmie.

Bioimplanty zawierają karboksymetylocelulozę, naturalny polimer pochodzenia naturalnego. Substancja jest całkowicie bezpieczna dla organizmu człowieka. Kiedy proteza pęka, karboksymetyloceluloza rozkłada się na dwutlenek węgla, wodę i glukozę.

Po implantacji kobieta może zbadać pierś na zdjęciu rentgenowskim: implant dobrze przepuszcza promienie X. Obecnie protezy o gładkiej teksturze są rzadko wszczepiane.

W przypadku rurkowatej postaci gruczołów mlecznych stosuje się implanty o teksturowanej powierzchni. Nie zarastają tkanką łączną, co minimalizuje ryzyko powikłań po implantacji.

Przydziel łezkę (anatomiczną) i okrągłą. Protezy należące do pierwszej kategorii są odpowiednie dla kobiet cierpiących na opadanie powieki lub gruczoł sutkowy rurkowy stopnia 3. Pod względem budowy protezy te są dość gęste, dzięki czemu dobrze zachowują swój kształt.

Przy wyborze protezy lekarz musi wziąć pod uwagę indywidualne cechy budowy ciała pacjenta:

• gęstość piersi;
• proporcje ciała;
• wielkość mostka (hipersteniczny, normosteniczny, asteniczny);
• elastyczność skóry;
• naturalny rozmiar biustu.

Po otrzymaniu wszystkich danych lekarz analizuje i wybiera najbardziej odpowiednie implanty pod względem objętości i kształtu.

Protetyka

Implant umieszcza się w 2 kwadrantach: w dolnej części piersi (pod gruczołem piersiowym) lub w górnej części piersi (pod mięśniem piersiowym). Specjalista nacina tkanki wzdłuż granicy otoczki i rozsuwa płaty skóry. Mostki, które przeszkadzają we wzroście piersi, są odcięte.

W przestrzeń, która powstała po tych manipulacjach, wprowadza się implant. Po założeniu endoprotezy usuwa się krew, która dostała się do jamy. Tkaniny są lekko naciągnięte i zszyte, na powierzchnię nakładane są szwy kosmetyczne.

Jeśli kobieta ma małą pierś lub skóra nie rozciąga się dobrze, to po wycięciu należy włożyć do ubytku ekspander, który pomaga rozciągnąć tkankę. Musi być regularnie pompowany roztworem. Rozciąganie odbywa się przez 5-8 miesięcy. To najbezpieczniejsza i najbardziej bezbolesna metoda.

Lifting piersi (mastopeksja)

Mastopeksja to operacja przywracająca kształt piersi.

Procedura ma przeciwwskazania, do których należą:

• wyprysk w miejscu nacięcia lub krostkowe zmiany naskórka;
• okres rodzenia dziecka i karmienia piersią;
• choroby psychosomatyczne;
• obecność złośliwych i łagodnych guzów wewnątrz piersi;
• cukrzyca;
• słaba krzepliwość krwi;
• patologia ciężkich narządów wewnętrznych (w tym niewydolność nerek, wątroby i serca);
• cysty, mastopatia, zmiany bliznowaciejące w gruczole;
• ostre infekcje.

Przed operacją pacjentka musi przejść szereg badań i skonsultować się ze specjalistami (ginekologiem, neurologiem, kardiologiem, terapeutą).

Można jej przypisać:

• elektrokardiogram;
• mammografia lub USG;
• testy na kiłę, zapalenie wątroby i HIV;
• ogólna analiza moczu i krwi.

14 dni przed proponowaną operacją lekarz musi całkowicie zrezygnować z przyjmowania leków hormonalnych i rozrzedzających krew. Kobieta powinna wcześniej pozbyć się złych nawyków (palenie, picie alkoholu).

Podniesienie piersi wykonuje się na kilka sposobów:

• mastopeksja z implantacją;
• mastopeksja okołowierzchołkowa;
• pionowa mastopeksja.

Operacja obejmuje kilka etapów:

• skóra jest traktowana środkiem antyseptycznym;
• wykonać cięcie wzdłuż linii zarysowanych wcześniej;
• wycina się nadmiar skóry i przesuwa sutek do żądanego miejsca;
• nałożyć szew kosmetyczny;
• leczyć skórę środkami antyseptycznymi;
• przykryj rany serwetkami.

Jeśli w jamie pozostanie krew, konieczne jest zainstalowanie drenażu, który zapewni odpływ płynu biologicznego. Rodzaje mastopeksji wyróżnia się rozmiarem i umiejscowieniem nacięcia. Podczas zabiegu wycina się nadmiar skóry, zszywa brzegi rany i zakłada szew kosmetyczny.

Rurki piersi 3. stopnia można skorygować za pomocą kotwicy lub podnoszenia pionowego. Nacięcia znajdują się pod piersią lub w pobliżu linii sutków. Operację uważa się za trudną - blizn jest więcej w porównaniu z innymi zabiegami chirurgicznymi.

Okres rehabilitacji po operacji plastycznej

Jeśli operacja zakończyła się powodzeniem, po 24 godzinach od zabiegu pacjent wypisuje się do domu. W tym czasie specjaliści ponownie badają kobietę i identyfikują możliwe komplikacje. Po wypisaniu ze szpitala należy przestrzegać szeregu zaleceń, aby przyspieszyć proces gojenia się ran.

Nie możesz spędzać dużo czasu w pozycji leżącej, lepiej odpocząć w pozycji siedzącej lub półleżącej. Pożywienie można przyjmować nie później niż 5 godzin po zabiegu, a wodę - po 3 h. Zimne okłady pomogą złagodzić ból.

Możesz wziąć prysznic już 5 dnia po operacji. Szwy są wstępnie uszczelnione tynkiem. Nie możesz sam umyć głowy: Ogranicz ruchy rąk przez 30 dni.

Kąpiel odbywa się 6 tygodni po operacji. W ciągu pierwszych 7-10 dni po operacji plastycznej pacjent powinien przyjmować leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. W tym okresie ryzyko wystąpienia skutków ubocznych jest wysokie. Biegunka lub zaparcie zwykle ustępują samoistnie.

Szwy zdejmuje się 14-16 dni po operacji plastycznej. Zaleca się powstrzymanie się od uprawiania sportu i związków intymnych przez 10-14 dni. Do aktywności fizycznej wracają stopniowo, 30-35 dni po operacji plastycznej. Surowo zabrania się spożywania alkoholu i wyrobów tytoniowych przez 45-60 dni po operacji.

Koszt korekty

Koszt operacji może się różnić w zależności od rodzaju rurki i nasilenia uszkodzeń.

Orientacyjne ceny:

Całkowita kwota zawiera koszt konsultacji, badania, znieczulenia oraz samych implantów. Jeśli spodziewana jest złożona interwencja, pacjent będzie musiał zapłacić za pobyt w szpitalu.

Alternatywne opcje korekcji piersi

Możesz poprawić kształt swoich piersi bez uciekania się do operacji. Alternatywne metody pomogą kobietom z łagodną rurkowatością.

Jeśli wada jest subtelna, specjalista przepisuje pacjentowi szereg procedur fizjoterapeutycznych:

• Mikroprądy. Zabieg stymuluje przemianę materii, przyspieszając proces produkcji kolagenu. Pod wpływem mikroprądów zwiększa się elastyczność skóry.
• Miostymulacja. Podczas sesji na mięśnie piersiowe działa prąd elektryczny. Zwiększa ciężar mięśnia piersiowego mniejszego i większego.

W domu możesz samodzielnie wykonać szereg ćwiczeń, aby przywrócić kształt gruczołów mlecznych.

Ćwiczenia przywracające elastyczność obwisłym piersiom

Zestaw ćwiczeń napinających mięśnie piersiowe i przywracających kształt piersi:

• Wyciskanie.

Musisz położyć się na ławce ze stopami na podłodze. Weź hantle w dłonie. Zegnij prawą i lewą rękę w łokciu, unieś. Napraw pozycję. Musisz wykonać 4-5 zestawów po 10 powtórzeń dziennie.

• Pompki. Wykonuj w pozycji leżącej na podłodze lub opierając się o ścianę. Podczas pompek ręce muszą być całkowicie wyprostowane. Ćwiczenie powtarza się 4 razy, wykonując 10 serii.
• Prasa do dłoni. Stań, opierając się o ścianę, zegnij ręce na wysokości klatki piersiowej, łącząc dłonie. Weź wdech, wstrzymaj oddech na 10 sekund i ściśnij dłonie razem z siłą. Powtórz ćwiczenie po 15 sekundach. Liczba podejść to 6-8.

Piersi możesz zacisnąć tylko wtedy, gdy powyższe ćwiczenia są wykonywane regularnie.

Zabiegi kosmetyczne

Zabiegi kosmetyczne pomogą skorygować rurkowaty kształt piersi. Do gruczołów sutkowych wstrzykuje się mezo-koktajle i preparaty zawierające kwas hialuronowy.

Jeśli kobieta ma małe piersi, możesz przywrócić kształt za pomocą nici liftingujących:

• Aptos. Substancją czynną jest kwas polimlekowy.Nie trzeba ich usuwać, nici są niezależnie wchłaniane w tkankach. Weź udział w tworzeniu szkieletu elastyny ​​i kolagenu.
• Mesothreads. Głównym składnikiem jest polidioksanon, powłoka to kwas poliglikolowy. Całkowicie rozpuścić w 250-280 dni.
• Nici platynowe i złote. Wykonane są z metali szlachetnych (norma 999, 24 karaty). Nie rozpuszczają się same, po zarośnięciu tkanką łączną kurczą się.

Podczas implantacji nici pacjentka nie jest pogrążona we śnie, może obserwować proces. Zabieg jest całkowicie bezpieczny i bezbolesny.

Rurkowaty kształt piersi jest korygowany po okresie dojrzewania. Operacje na gruczołach mlecznych w okresie dojrzewania nie są wykonywane. Efekt końcowy zależy od indywidualnych cech organizmu - w niektórych przypadkach implanty długo się zakorzeniają.

Film o zmianach piersi

Rurkowata forma gruczołów mlecznych: