Korekcja nosa nosa, niechirurgiczna, zamknięta, otwarta, rekonstrukcyjna, iniekcyjna, rehabilitacyjna

Co zrobić, jeśli nos jest uszkodzony przez garb, rozmiar lub niedoskonałość chrząstki nosowej? Korekcja nosa pomoże rozwiązać wiele problemów.

Co to jest korekcja nosa?

Korekcja nosa nosa to operacja chirurgii plastycznej mająca na celu korekcję wrodzonych lub nabytych deformacji, korektę kształtu, odbudowę części nosa, mającą na celu estetyczną poprawę jego wyglądu.

Istnieje kilka metod plastyki nosa:

• operacyjne - do drobnych zabiegów chirurgicznych (na przykład korygowanie skrzydeł lub czubka nosa);
• iniekcjami lub metodą niechirurgiczną (wygładzanie deformacji lub niedoskonałości kształtów);
• operacje o zwiększonej złożoności w celu całkowitego przywrócenia wyglądu i funkcji nosa.

Podstawowa interwencja chirurgiczna polega na wpływie nie tylko na chrząstkę nosa, ale także na kości czołowe, dlatego należy zaufać tylko doświadczonemu specjaliście, aby nie zaburzyć radykalnie funkcji oddechowych i metabolizmu. Dobrze wykonana korekcja nosa pozwala wyglądać bardziej imponująco. Za korzystny okres do korekty uważa się wiek od 20 do 30 lat.

Metody tworzyw sztucznych nosa

W zależności od planowanej wielkości zabiegu chirurgicznego operacja plastyczna nosa może być otwarta lub zamknięta. Otwarta plastyka nosa jest uważana za poważną interwencję w kości, tkance chrzęstnej, tkance miękkiej i dlatego wymaga pewnych umiejętności od chirurga.

Zazwyczaj ta metoda jest stosowana w przypadku znacznych zmian kości:

• po uderzeniu;
• z krzywiznami;
• podczas instalowania przeszczepów.

Chirurg wykonuje nacięcie między nozdrzami i oddziela skórę od chrząstki. Pole operacyjne jest gotowe, a następnie są manipulacje, aby osiągnąć cel.

Korekcja nosa typu zamkniętego jest uważana za korektę, której towarzyszą nacięcia w jamie nosowej. Skóra pozostaje nienaruszona. Ta metoda służy do eliminacji drobnych wad, a także do zwalczania przekrwienia błony śluzowej nosa.

Zamknięta chirurgia plastyczna praktycznie nie daje obrzęku i powikłań, ale może komplikować pracę chirurga ze względu na niewygodną lokalizację pola operacyjnego.

Nie przegap najpopularniejszego artykułu w kolumnie: Kaniula - co to jest, jak jest używana w kosmetyce i medycynie.

Rodzaje plastyki nosa

Chirurgia plastyczna zna kilka rodzajów korekcji wad nosa. O tym, która opcja jest najbardziej odpowiednia dla pacjenta, decyduje lekarz, na podstawie potrzeb klienta, budowy nosa, jakości chrząstki i objętości zabiegu chirurgicznego.

Jeśli regulacja jest niewielka, można to zrobić za pomocą zastrzyków.Korekcja nosa iniekcyjna to jedna z najbezpieczniejszych metod korygowania owalu nosa. Może to być również wykonane przez doświadczonego kosmetologa. W takim przypadku można zastosować iniekcje wypełniaczy (płynne preparaty na bazie hialuronianu).

Substancja wypełnia ubytki, które wpływają na ukształtowanie się doskonalszego i gładszego konturu nozdrzy, grzbietu nosa czy jego czubka. Cały zabieg wykonywany jest raz na 1,5-2 lata. Inną metodą iniekcji jest również wstrzyknięcie hormonów pod skórę, absorbujących formacje z tłuszczu lub tkanki łącznej wystające ponad powierzchnię.

Plastik rekonstrukcyjny ma na celu odtworzenie i uformowanie nosa z defektami spowodowanymi uszkodzeniami, chorobami tkanki chrzęstnej, a także wrodzonymi niedoskonałościami. Takie operacje zaleca się wykonywać dopiero po całkowitym uformowaniu dysku twarzy i czaszki i zaprzestaniu wzrostu. Istnieją wyjątki tylko dla wielu poważnych wskazań.

Korekcja nosa laserowa to szczególny rodzaj zabiegu w celu zwalczania wad, który umożliwia wykonywanie manipulacji w różnych częściach nosa:

• w okolicy kolumny - aby zmienić kształt i położenie skórzastej części między nozdrzami;
• na czubku nosa - korekta wskazanej części;
• na nozdrzach - dostosowując ich kształt i wielkość;
• przekształcenie szerokiego nosa w węższy;
• usunięcie określonej części błony śluzowej nosa (konchotomia) w celu uzyskania większej swobody oddychania.

Istnieją koncepcje pierwotnej i wtórnej (powtarzanej) plastyki nosa. Ta ostatnia jest stosowana, gdy konieczne jest skorygowanie konsekwencji, które pojawiły się po pierwszym.

Istnieje kilka innych rodzajów plastyki nosa, ale są one używane znacznie rzadziej z wielu powodów. Na przykład plastik przy użyciu nici Aptos. Z ich pomocą skrzydła nosa i sam nos są zaciskane przez nakłucia. Po zabiegu istnieje duże prawdopodobieństwo blizn, zerwania nici.

Wskazania do operacji

Korekcja nosa nosa wykonywana jest ze względów medycznych lub estetycznych.

Wskazania medyczne do zabiegu obejmują:

• trudności w oddychaniu, wynikające ze wzrostu temperatury, obrzęk dróg oddechowych z powodu zakrzywionej przegrody nosowej;
• deformacja, przemieszczenie chrząstki nosa po urazie;
• duszność z wrodzonymi zaburzeniami jamy nosowej;
• złamania chrząstki nosa;
• zapadanie się tkanki chrzęstnej po niektórych chorobach.

Do operacji nie są wymagane wskazania estetyczne, chyba że widoczne są wyraźne zaburzenia równowagi.

Częściej pacjenci, którzy:

• szeroki lub wąski grzbiet nosa;
• rozszerzone lub zwężone nozdrza;
• nos "ziemniak";
• konsekwencje oparzenia;
• słaby nos;
• ucierać komuś nosa;
• zauważalny garb;
• haczykowaty nos.

Przeciwwskazania

Osoby decydujące się na plastykę nosa muszą wiedzieć o istniejących przeciwwskazaniach, są to:

• ostre choroby zakaźne;
• opryszczka;
• cukrzyca;
• podejrzenie nowotworów złośliwych i samych guzów;
• słaba krzepliwość krwi;
• choroba sercowo-naczyniowa;
• nieżyt nosa w ostrej postaci;
• odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• problemy ze zdrowiem psychicznym;
• okres ciąży i laktacji;
• okres menstruacji;
• wiek dzieci, jeśli stan nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia;
• wiek po 40-45 latach.

Nie przegap najpopularniejszego artykułu w kolumnie: Alentova Vera po tworzywach sztucznych - ostatnie zdjęcia, jakie operacje zostały przeprowadzone, jak zmieniła się gwiazda.

Plusy i minusy operacji

Korekcja nosa nosa ma pozytywne i negatywne aspekty.

Do pozytywnych należą:

• pojawienie się zaufania do ich wyglądu, satysfakcja z niego;
• pozbycie się wad;
• pozbycie się chrapania;
• pozbycie się duszności.

Ale musisz zrozumieć, że operacja może prowadzić do niepożądanych zjawisk:

• samoistne krwawienie;
• osłabiony węch;
• powikłania pooperacyjne;
• infekcja;
• brak oczekiwanego efektu.

Plastikowa końcówka nosa

Modelowanie czubka nosa można przeprowadzić metodą zamkniętą lub otwartą. Wszystko zależy od celu operacji. Z reguły pacjenci zwracają się do chirurga, jeśli konieczne jest podniesienie czubka nosa, nieznaczne obniżenie go, wyprostowanie lub zwiększenie wdzięku.

W metodzie otwartej, po przecięciu skóry między nozdrzami, chirurg usuwa nadmiar tkanki miękkiej podskórnej lub części chrząstki. Podczas manipulacji tkanką chrzęstną należy wziąć pod uwagę jej stan oraz stopień odcięcia nadmiaru, aby nie utracić podporowej funkcji nosa.

Inna metoda korekcji polega nie na cięciu, ale na budowaniu bioprzeszczepem - zwykle w celu powstania lekkiego wydłużenia lub zadrapania.

Metodą zamkniętą chirurg przecina warstwę śluzu i tworzy kształt, uwalniając chrząstkę w kształcie skrzydła i zakładając w odpowiednich miejscach małe (3-5 mm) szwy. Wadą jest to, że lekarz nie widzi dokładnie, gdzie przechodzą naczynia krwionośne i może ich dotknąć.

Plastyka skrzydeł nosa

Przy pomocy chirurgii plastycznej skrzydeł nosa eliminują:

• asymetria nozdrzy - tworzenie nowego konturu metodą wybraną przez chirurga;
• rozszerzone nozdrza - zwężenie następuje z powodu zszycia chrząstki w kształcie skrzydeł w kolumnie;
• zatopienie nozdrzy - efekt uzyskuje się poprzez przeszczepienie tkanki z małżowiny usznej lub przegrody nosowej;
• wyregulować długość i szerokość bocznych części nozdrzy - stosuje się metody wycięcia wewnętrznego, napinania tkanek;
• duży rozmiar skrzydeł nosa - zmniejszenie następuje w wyniku częściowego wycięcia tkanki.

Do wykonywania tego typu tworzyw sztucznych najczęściej stosuje się zamkniętą metodę operacji w znieczuleniu miejscowym.

Septoplastyka

Septoplastyka ma na celu korektę ubytków w przegrodzie nosowej, na przykład przemieszczenie chrząstki lub kości nosa, co utrudnia normalne oddychanie, wywołując choroby przewlekłe, aż do zapalenia oskrzeli, niedotlenienia i astmy. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym i metodą otwartą.

Medycyna zna kilka sposobów wykonania septoplastyki:

1. Główną metodą jest resekcja podśluzówkowa, w której chirurg usuwa zdeformowane części chrząstki lub kości, po uprzednim uwolnieniu ich z tkanek miękkich.
2. Częściowa septoplastyka polega na usunięciu niewielkiej części chrząstki. Inną opcją jest usunięcie zdeformowanego fragmentu, wyrównanie go np. Przez wycięcie i powrót z powrotem z uwzględnieniem anatomicznie poprawnej pozycji.
3. Stosowana jest również metoda endoskopowa, to znaczy wszystkie działania można śledzić za pomocą sprzętu optycznego.

W wielu przypadkach operację przeprowadza się za pomocą lasera, a nie skalpela.

Rinoseptoplastyka

Wskazania do rhinoseptoplastyki mogą obejmować:

• chęć skorygowania kształtu nosa;
• korekta zdeformowanej przegrody nosowej;
• nowotwory;
• wrodzone wady nosa;
• konsekwencje traumy
• powtarzane operacje.

Medycyna identyfikuje rodzaje rhinoseptoplasty:

• funkcjonalne (rozwiązuje problemy związane z dysfunkcjami nosa);
• rekonstrukcyjny (przy przywracaniu kształtu nosa po urazach);
• estetyczny (korekta różnych części nosa).

Operacje mogą być wykonywane w znieczuleniu ogólnym i miejscowym, metodą otwartą lub zamkniętą. Chirurg wybiera metody chirurgii plastycznej, koncentrując się na naturze wykonywanych zabiegów.

Rekonstrukcja nosa zewnętrznego

Operacja przywrócenia nosa zewnętrznego jest uważana za jedną z najtrudniejszych, wymagającą dużego doświadczenia chirurgicznego.

Wskazania do przywrócenia narządu węchu są następujące:

• znaczne uszkodzenie nosa w wyniku urazu;
• wady wrodzone;
• deformacje po usunięciu narośli i guzów;
• wynik odmrożeń, oparzeń;
• inne przyczyny zniszczenia ramy nosowej.

Rekonstrukcja jest zwykle wykonywana przy użyciu własnego biomateriału pacjenta:

• czoło, skóra skroni;
• część chrząstki z małżowiny usznej;
• część kości od żebra.

Daje to pewną gwarancję, że przeszczepiony element nie ulegnie odrzuceniu. W przypadku braku możliwości wykorzystania materiału pacjenta wykonuje się specjalnie przygotowany silikonowy implant. Działania chirurgiczne mają na celu odtworzenie wszystkich warstw, od błony śluzowej po samą część nosową.

Którą metodę zastosować: zamkniętą czy otwartą - decyduje lekarz, koncentrując się na zadaniu, ale w obu przypadkach preferowane jest znieczulenie ogólne. Rekonstrukcja może trwać od 1 do kilku godzin. Rehabilitacja trwa nie dłużej niż 2 tygodnie.

Usunięcie garbu nosa

Zaleca się usuwanie garbu nie wcześniej niż w wieku 18 lat. W procesie chirurgii plastycznej wykonuje się niewielkie nacięcie z tyłu nosa, a wystającą ponad powierzchnię chrzęstną lub kostną tkankę usuwa się specjalnym pilnikiem.

Według uznania lekarza, możliwe są nacięcia po bokach nachylenia nosa, aby nadać nosowi bardziej estetyczny wygląd. Pod koniec zabiegu nacięcia zaciska się, formuje się szwy, nakłada się gips na 2-4 dni. Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym, w zależności od stopnia skomplikowania wykonania i zawsze metodą otwartą.

Zamknięta plastyka nosa

Ta metoda obejmuje dużą liczbę zabiegów chirurgicznych i może znacznie komplikować pracę chirurga, ponieważ zabieg wykonywany jest wyłącznie w jamie nosowej.

Zaletą tej plastyki nosa jest to, że zajmuje mniej czasu niż otwarta, skóra na nosie pozostaje nienaruszona, a okres pooperacyjny mija bez znacznego obrzęku.

Jednak, podobnie jak po każdej interwencji chirurgicznej, możliwe są typowe powikłania:

• infekcja;
• krwawienie;
• krwiaki wewnętrzne;
• nieoczekiwane reakcje śluzówkowe.

Wskazaniami do takiej operacji mogą być względy medyczne i estetyczne:

• utrudniony przepływ powietrza przez nos;
• zranienie;
• brzydki nos;
• deformacja jakiejś części narządu.

Rynoplastyka rewizyjna, rhinoseptoplasty

Wtórną lub rewizyjną plastykę nosa wykonuje się, jeśli pierwsza operacja zakończyła się niepowodzeniem i wystąpiły pewne komplikacje lub niezadowolenie z wyglądu.

Ponowna operacja w celu skorygowania wyników poprzedniej procedury jest możliwa dopiero po 1 roku, po ostatecznym uformowaniu nosa i wyraźnie widać, co należy poprawić. Takie tworzywo sztuczne jest wykonywane metodą otwartą i wiąże się z istotną interwencją chirurgiczną.

Aby postawić prawidłową diagnozę i dokonać wyboru metody wykonania operacji, chirurg musi zapoznać się ze zdjęciami nosa przed i po pierwszej operacji, a także zaproponować pacjentowi wykonanie tomografii. Trzeba być przygotowanym na to, że okres rehabilitacji będzie znacznie dłuższy niż za pierwszym razem.

Nie przegap najpopularniejszego artykułu w kolumnie: Jak i dlaczego usuwa się żebra - skuteczność, zdjęcia przed i po zabiegu.

Przygotowanie do operacji

Korekcja nosa nosa wymaga wstępnego przygotowania. Chirurg bada stan zdrowia pacjenta, stan przyszłego pola operacyjnego, omawia życzenia klienta i analizuje najbardziej odpowiednie metody korekcji. Pacjent musi zostać zbadany pod kątem chorób sercowo-naczyniowych, skonsultować się z neurologiem, otolaryngologiem.

Jeśli pacjent nie ma przeciwwskazań do plastiku, oferuje się mu szpital dzienny na 10-14 dni.

W tym okresie musisz porzucić:

• napoje alkoholowe;
• ciężkie, tłuste potrawy;
• palenie,

Konieczne jest przestrzeganie reżimu prawidłowego odżywiania i odpowiedniego snu. Nie zaleca się picia wody i jedzenia 2-3 godzin przed rozpoczęciem operacji - może to wpłynąć na wynik zabiegu.

Drobne ubytki, zmiany w konfiguracji czubka nosa wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Jeśli wymagane są poważne zmiany i dostosowania, zaleca się znieczulenie ogólne. W takim przypadku pacjent musi skonsultować się z anestezjologiem w sprawie tolerancji składników znieczulenia.

Wymagane analizy

Przed operacją należy przejść serię testów.

Aby to zrobić, wyznaczyć:

• ogólna analiza krwi;
• EKG;
• analiza biochemiczna;
• dodatkowe badania na zlecenie terapeuty.

Badanie przeprowadza się w celu zrozumienia ogólnego stanu pacjenta, określenia szybkości krzepnięcia krwi, obecności utajonych procesów zapalnych w organizmie i ich patogenów.

Rozpoczęcie operacji i znieczulenia

Wszelkie operacje chirurgiczne, w tym plastyka nosa, rozpoczynają się od leczenia pola operacyjnego środkami dezynfekującymi. Zmniejszy to ryzyko przedostania się patogenów do skóry.

Przed zabiegami chirurgicznymi anestezjolog podaje pacjentowi znieczulenie miejscowe (jeśli planowana jest niewielka korekta) lub podaje znieczulenie ogólne (w skomplikowanych przypadkach obejmujących chrząstkę, tkankę kostną).

Z reguły operacja, jeśli jest typu otwartego, rozpoczyna się od nacięcia skalpela skóry między nozdrzami i usunięcia z niej chrząstki. Następnie są działania mające na celu wykonanie zadania. Chirurgia zamknięta polega na tym, że chirurg pracuje przez nozdrza, nie naruszając integralności skóry.

W niektórych przypadkach podaje się dodatkowe znieczulenie, aby miejscowo wyłączyć receptory w znieczuleniu ogólnym.

Etapy plastyki nosa

Korekcja nosa składa się z kilku etapów:

• dezynfekcja skóry w miejscu nacięć;
• znieczulenie;
• jeśli to konieczne, dodatkowe znieczulenie miejscowe w celu wyłączenia receptorów;
• nacięcie wykonuje się w zależności od tego, która metoda zostanie zastosowana zamknięta (w części nosowej) lub otwarta (między nozdrzami);
• korekta wady, nieprawidłowości - w zależności od zadania;
• w razie potrzeby zastąpienie chrząstki implantami;
• szycie tkanek powierzchniowych;

  

• zastosowanie elementu ustalającego bandaż.

Rehabilitacja po zabiegu: zdjęcia przed i po

Korekcja nosa trwa od 40 minut. do 4 h. Rehabilitacja trwa od 14 do 30 dni w zależności od stopnia skomplikowania i zakresu zabiegu operacyjnego.

Po operacji plastycznej obserwuje się obrzęki i krwiaki, które powstają z powodu uszkodzonych lub pękniętych naczynek. Nos przybierze określony kształt, a szwy goją się po 7-10 dniach, podczas których konieczne jest noszenie bandaża mocującego.

Na początku zaleca się założenie wacika lub gazika, aby zatrzymać krwawienie z nozdrzy. W przypadku operacji obejmującej wszystkie części nosa okres rekonwalescencji określa się na 14-16 dni.

Aby zapobiec intensywnemu krążeniu krwi w okolicy twarzy i rozszerzaniu się naczynek, lekarze zalecają unikanie sauny lub gorących kąpieli przez 25-30 dni, wszelkich aktywności fizycznych, które powodują napięcie mięśni twarzy.

Przez cały okres rekonwalescencji zaleca się pranie w taki sposób, aby nos pozostał suchy, noszenie ubrań, których nie trzeba zakładać na głowę. Ostateczny wynik można ocenić nie wcześniej niż 6 miesięcy później.

Konsekwencje, powikłania plastyki nosa

W zależności od jakości wykonywanej operacji i indywidualności organizmu, lokalnie może wystąpić szereg konsekwencji:

• zmniejszona wrażliwość skóry;
• blizny;
• ciężki oddech;
• całkowita lub częściowa utrata zapachu;
• wady skóry - rozstępy, utrata elastyczności;
• martwica tkanek;
• ciemne miejsca;
• brak pożądanego efektu.

Powikłania po korekcji nosa są tradycyjnie podzielone na wczesne i nieprzewidywalne. Te ostatnie mogą powstać nieoczekiwanie w wyniku określonej reakcji organizmu i wpłynąć na stan chrząstki lub gojenie się tkanek.

Wczesne powikłania obejmują:

• mimowolne łzawienie;
• krwawienie;
• silny obrzęk;
• wyraźne krwiaki;
• tworzenie się czopów gruczołów łojowych.

Odżywianie po operacji

Aby zapobiec obrzękom, eksperci zalecają ograniczenie spożycia soli i cukru przez 1,5-2 miesiące po operacji. Nie zaleca się spożywania glutaminianu sodu i innych chemikaliów spożywczych. Na okres pierwszych 14-16 dni lekarze sugerują zmianę harmonogramu posiłków - jedzenie 5-6 razy dziennie w małych porcjach. Uważa się, że pomoże to w lepszym wchłanianiu składników odżywczych.

Jeśli chodzi o samo menu, aby zapobiec intensywnemu napływowi krwi do głowy i rozszerzeniu naczyń krwionośnych, należy na chwilę zrezygnować z alkoholu, używać gorących i pikantnych potraw.

Wyłączone z diety:

• tłuszczowy;
• Pikantny;
• żywność, która może powodować zaparcia.

Codzienne posiłki powinny składać się z:

• owsianka;
• zupy;
• owoc;
• warzywa;
• chude mięso, drób, ryby, duszone lub gotowane na parze.

Jeśli chodzi o reżim picia, piją wodę, herbatę, soki w zależności od potrzeb organizmu, ale pod kontrolą, nie zapominając o możliwości obrzęku.

Ceny korekcji nosa w Moskwie, Sankt Petersburgu i regionach

Koszt korekcji nosa obejmuje:

• znieczulenie;
• samą operację, biorąc pod uwagę stopień jej złożoności;
• materiały jednorazowe;
• przebywanie w szpitalu, z uwzględnieniem jego statusu;
• pooperacyjne konsultacje lekarskie.

Tabela pokazuje przybliżone ceny kilku głównych rodzajów plastyki nosa w różnych miastach Rosji.

Teraz trudno zaskoczyć plastyką nosa. Ludzie uciekają się do niej, aby rozwiązać swoje problemy, zarówno ze względów medycznych, jak i przestrzegania standardów urody. Nie zaleca się zaniedbywania wstępnych konsultacji specjalistów, wyboru doświadczonego chirurga i zasad pooperacyjnych.

Filmy o korekcji nosa, prawdziwe historie

Wszystko o rehabilitacji po korekcji nosa:

https://www.youtube.com/watch?v=4714Dmh5xmQ

Prawdziwa historia dziewczyny, która przeszła korekcję nosa: