Terapia botulinowa preparatem Xeomin w neurologii i kosmetologii. Zabiegi i ceny

Botox i inne preparaty na bazie toksyny botulinowej mają szerokie zastosowanie w medycynie i kosmetologii jako środek rozluźniający mięśnie podskórne.

Jednak do niedawna ich stosowanie budziło pewne obawy związane z wysokim ryzykiem powikłań. Wszystko zmieniło się wraz z pojawieniem się Xeomina, analogu botoksu, pozbawionego swoich wad i zachowującego wszystkie zalety terapii botulinowej.

Zasada działania

Zasada działania Xeomin opiera się na zdolności jego głównego składnika (toksyny botulinowej typu A) spowolnić produkcję acetylocholiny, związku organicznego powodującego kurczenie się mięśni.

Iniekcje leku prowadzą do ich częściowego rozluźnienia, co umożliwia leczenie chorób związanych z nadmierną aktywnością mięśni podskórnych oraz stosowanie preparatu Xeomin w celach kosmetycznych do zwalczania zmarszczek mimicznych.

Skład i forma wydania

Xeomin został po raz pierwszy zsyntetyzowany w 2001 roku przez niemiecką firmę farmaceutyczną Merz. Jest używany w Rosji od 2011 roku. Produkt dostępny w postaci białego proszku, pakowanego w hermetycznie zamknięte butelki po 50 i 100 U (1 U = 0,1 ml).

Zawiera 3 składniki:

akt

Główny składnik preparatu Xeomin należy do grupy neurotoksyn białkowych iw dużych ilościach jest najsilniejszą trucizną powodującą paraliż wszystkich ważnych układów organizmu. W medycynie i kosmetologii stosowany jest w mikrodawkach nieszkodliwych dla zdrowia, powodując jedynie częściową blokadę ośrodków odpowiedzialnych za produkcję acetylocholiny.

Terapia botulinowa preparatem Xeomin daje następujący efekt:

• nadmiernie napięte mięśnie rozluźniają się;
• ból spowodowany skurczem znika;
• zmarszczki są wygładzone.

Efekt stosowania leku ogranicza się do kilku miesięcy, po czym przywraca się napięcie mięśni podskórnych.

Możliwy jest powtarzany cykl wstrzyknięć. W porównaniu z innymi lekami opartymi na toksynie botulinowej, Xeomin ma szereg zalet związanych z niską masą cząsteczkową i całkowitym brakiem obcego białka w składzie, wcześniej stosowanego do konserwacji leków.

Mianowicie:

• niskie prawdopodobieństwo wystąpienia alergii;
• brak działania uzależniającego od leku;
• wysoka dokładność podawania, z wyłączeniem wpływu leku na obszary, których nie można skorygować. Dzięki temu zminimalizowane jest prawdopodobieństwo wystąpienia takich negatywnych skutków terapii botulinowej, jak zwiotczenie mięśni (opadanie powieki) i asymetria twarzy;
• możliwość eliminacji najmniejszych niedoskonałości wyglądu;
• zachowanie naturalnego wyrazu twarzy po zabiegu i brak efektu „kamiennej” twarzy;
• długi okres trwałości i łatwość transportu.

Jednocześnie należy również pamiętać o wadach Xeomin:

• krótszy okres działania niż Botox: ograniczony do 3-5 miesięcy;
• długi czas potrzebny do pojawienia się efektu (około tygodnia);
• ograniczona możliwość zastosowania ze względu na niską zdolność dyfuzyjną: zdolność do rozpraszania, wnikania do tkanek.

Wskazania

Ze względu na zdolność rozluźniania mięśni i względne bezpieczeństwo stosowania, zastrzyki Xeomin stały się niedrogim, łatwym w użyciu i bezbolesnym sposobem zwalczania stanów patologicznych spowodowanych nadpobudliwością mięśni podskórnych.

Terapia botulinowa preparatem Xeomin jest wykonywana w przypadku następujących chorób:

• kurcz powiek (tik nerwowy) - samoistne zamknięcie powiek lub powiek, trudności w ich otwarciu, z towarzyszącą suchością oczu i dużą wrażliwością na światło;
• spastyczny kręcz szyi - nieprawidłowe (z pochyleniem do lewego lub prawego ramienia) ustawienie głowy, spowodowane nadmiernym napięciem mięśni karku z jednej strony i ich stopniowym zanikiem z drugiej;
• sztywność mięśni ramion (spastyczność po udarze).

Ponadto Xeomin może być używany:

• jako narzędzie rehabilitacji po udarze;
• w leczeniu migren, zeza;
• złagodzić objawy porażenia mózgowego;
• na różne bóle spowodowane skurczem.

W kosmetologii Xeolin znajduje szerokie zastosowanie w zabiegach przeciwstarzeniowych jako środek do zwalczania zmarszczek mimicznych spowodowanych nadmierną aktywnością mięśni twarzy.

Z jego pomocą można wyeliminować następujące wady kosmetyczne:

• fałdy nosowo-wargowe o małej i średniej głębokości;
• pionowe zmarszczki w okolicy brwi;
• zmarszczki podłużne na czole;
• drobne zmarszczki wokół oczu (tzw. kurze łapki);
• paski na szyi;
• zmarszczki wokół ust.

Należy jednak pamiętać, że Xeomin, pomimo wszystkich swoich zalet, nie jest wszechmocny: w szczególności lek:

• nie poradzi sobie z głębokimi fałdami nosowo-wargowymi, których przyczyną jest nie tylko hipertoniczność mięśni, ale także przesunięcie w dół układu tkanek miękkich policzków;
• jest bezsilny wobec zmian skórnych związanych z wiekiem, związanych ze spadkiem produkcji kolagenu, gdyż w żaden sposób nie wpływa na ten proces;
• nieskuteczny w walce z nadmierną potliwością i głębokimi zmarszczkami ze względu na niską dyfuzję (zdolność przenikania do tkanek).

Instrukcje i dawkowanie leku w nerwobólach i kosmetologii

Przed użyciem proszek Xeomin rozcieńcza się solą fizjologiczną. Stężenie leku zależy od celu zabiegu i etapu terapii.

W medycynie i kosmetologii przyjmuje się następujące wskaźniki:

Technika wykonania zabiegu, ilość iniekcji, dawki, obszar ekspozycji są określane przez cel terapii botulinowej preparatem Xeomin oraz stan pacjenta.

Terapia kurczu powiek

Iniekcje wykonuje się w więzadła lotralne i przyśrodkowe (na powiekę górną), tylko w boczne (na dolną). Dawka pierwotna nie przekracza 2,5 U (0,25 ml), wynik staje się zauważalny piątego dnia. W przypadku efektów krótkotrwałych (mniej niż 60 dni) dawkę podwaja się.

Maksymalna całkowita dawka leku na jedno oko (jeśli schemat leczenia botuliną jest zaplanowany na okres krótszy niż 12 tygodni) wynosi 25 IU, maksymalna objętość pojedynczego wstrzyknięcia to 5 IU. Jeśli czas trwania zabiegu przekracza 12 tygodni, całkowitą dawkę można zwiększyć do 100 jednostek. Do leczenia okolic powiek stosuje się igły oznaczone 27-30 G (czyli o średnicy zewnętrznej od 0,3 do 0,4 mm).

Sztywność mięśni ramion

Wybór igieł zależy od głębokości problematycznych mięśni: do powierzchownych wstrzyknięć wymagane są igły 26 G (długość - 37 mm, średnica zewnętrzna - 0,45 mm).Podczas obróbki mięśni położonych głębiej stosuje się grubsze i dłuższe igły (długość - 75 mm, średnica - 0,7 mm).

Liczba strzałów i czas potrzebny na pełny cykl zależy od wielkości obszaru dotkniętego chorobą i ciężkości choroby. Całkowita dawka nie powinna przekraczać 170-400 jednostek. Wyraźnie zauważalny pozytywny efekt uzyskuje się po 4 tygodniach terapii i utrzymuje się 12 tygodni.

Spastyczny kręcz szyi

Dawka i obszar zabiegu zależy od kilku czynników:

• pozycja głowy;
• intensywność bólu;
• poziom rozwoju mięśni szyi;
• waga pacjenta.

Ilość leku Xeomin, którą można podać w jednym wstrzyknięciu, jest ograniczona do 50 jednostek, a łącznie nie można podać więcej niż 200-300 jednostek na zabieg.

Do rozluźnienia mięśni powierzchniowych stosuje się igły 25-30 G, do głębszych warstw - igły 22 G. Pacjent zauważa trwałą poprawę już po tygodniu od rozpoczęcia kursu, efekt utrzymuje się do 4 miesięcy, po czym można powtórzyć kurs.

Okolice brwi (zmarszczki czołowe)

Aby wygładzić zmarszczki czołowe (czyli położone pionowo między brwiami) wykonuje się 5 iniekcji w strefach:

• środkowa i środkowa część mięśnia brwiowego marszczącego brwi - po 2 wstrzyknięcia. Miejsce wstrzyknięcia powinno znajdować się co najmniej 1 cm powyżej krawędzi kości oczodołu;
• mięsień dumny - 1 zastrzyk.

Do każdego wstrzyknięcia potrzebne są 4 jednostki leku, całkowita dawka na jeden zabieg to 20 jednostek. Już po 2-3 dniach głębokość zmarszczek zmniejsza się, trwały efekt uzyskuje się po 4 tygodniach, efekt utrzymuje się 4 miesiące.

Boczne zmarszczki okołooczodołowe (kurze łapki)

Decyzją lekarza można zastosować różne schematy, aby wybrać miejsca wstrzyknięcia w celu skorygowania obszaru zewnętrznego kącika oka.

Schemat 3-punktowy

Pierwszy punkt znajduje się 1 cm dalej niż zewnętrzna krawędź orbity kostnej, punkty 2 i 3 znajdują się 1 cm powyżej i poniżej miejsca pierwszego nakłucia. Do jednego wstrzyknięcia potrzebne są 4 jednostki leku, łącznie na zabieg - 24 jednostki.

Schemat 4-punktowy

Najpierw zaznaczany jest punkt 1 cm od zewnętrznej krawędzi orbity, następnie 0,5 cm od niej w górę (1 nakłucie) i w dół (2 nakłucie). Miejsca trzeciego i czwartego nakłucia znajdują się odpowiednio 1 cm powyżej pierwszego i poniżej drugiego nakłucia.

Na jedno wstrzyknięcie pobiera się 3 jednostki leku, łącznie na zabieg - 24 jednostki. Efekt będzie zauważalny za tydzień, do końca drugiego tygodnia skóra jest całkowicie wyrównana, efekt utrzymuje się 4 miesiące.

Zmarszczki podłużne czoła

W celu jak najdokładniejszego określenia miejsc przyszłych nakłuć pacjent proszony jest o zmarszczenie czoła poprzez uniesienie brwi. Liczba wstrzyknięć zależy od głębokości zmarszczek, średnio zużycie leku na sesję wynosi 10-20 jednostek. Zastrzyki wykonuje się w odległości co najmniej 2 cm od linii brwi. Rezultat staje się zauważalny już po 2-3 dniachefekt utrzymuje się około 3 miesięcy, po czym kurs należy powtórzyć.

Trening

Powodzenie zabiegu zależy od tego, jak poprawnie wykonano preparat.

Okres przygotowawczy obejmuje kilka etapów:

1. Konsultacja ze specjalistą w celu omówienia istniejących problemów i wyboru najlepszych sposobów ich rozwiązania, z uwzględnieniem życzeń klienta i możliwości medycyny.
2. Staranne zebranie wywiadu, które da pełny obraz stanu zdrowia i będzie w stanie zidentyfikować obecność przeciwwskazań.
3. Wielokrotna rozmowa z pacjentem, podczas której otrzymuje zalecenia, których należy przestrzegać.

Przed zabiegiem może minąć 7–10 dni, zanim zaprzestanie się przyjmowania leków, które mogą powodować niepożądane skutki podczas interakcji z lekiem Xeomin: antybiotyki, leki przeciwbólowe, leki rozrzedzające krew.

Zabroniony:

• aspiryna;
• ibuprofen;
• eschedrin;
• witamina „E”;
• leki stosowane w chorobie Alzheimera.

Na dzień przed zabiegiem należy wykluczyć spożywanie alkoholu: rozszerzając naczynia krwionośne i zwiększając krążenie krwi może doprowadzić do powiększenia dotkniętego obszaru, wywołać asymetrię twarzy, opadanie powieki, obrzęk i zasinienie.

W dniu zabiegu należy starać się nie wykonywać ciężkiej pracy fizycznej, której towarzyszy częste schylanie się, podnoszenie ciężarów, duże obciążenie układu oddechowego.

Postęp procedury

Terapia botulinowa zastrzykami z preparatu Xeomin jest wykonywana w warunkach ambulatoryjnych, zwykle nie jest wymagane uśmierzanie bólu.

Czas zabiegu nie przekracza pół godziny, podczas którego:

1. Z fiolki zawierającej lek usuwa się wieczko ochronne, a korek dezynfekuje się roztworem alkoholu.
2. Do proszku zawartego w fiolce dodaje się sól fizjologiczną w celu uzyskania roztworu do wstrzykiwań o żądanym stężeniu.
3. Skóra zostaje oczyszczona z kosmetyków, sebum, zanieczyszczeń.
4. Zaznaczono punkty przyszłych nakłuć.
5. W niektórych przypadkach (przy zabiegach kosmetycznych) na twarz nakłada się krem, który ma słaby efekt znieczulający.
6. Iniekcje wykonuje się w wybranych punktach.

Rehabilitacja

Ścisłe przestrzeganie pewnych ograniczeń po raz pierwszy po terapii botulinowej pozwoli zmniejszyć ryzyko negatywnych konsekwencji.

W szczególności nie możesz:

• leżeć i pochylać się przez pierwsze 4 godziny;
• bezpośrednio po zabiegu dotykać twarzy lub pocierać miejsca nakłucia;
• zrobić makijaż pierwszego dnia;
• pić dużo płynów (korygując okolice oczu może powodować obrzęk);
• w pierwszym tygodniu odmawiaj wizyty na basenie, saunie, łaźni parowej;
• przez kolejne 3-4 dni skrócić do minimum czas przebywania na słońcu i zrezygnować z usług solarium;
• w ciągu najbliższych 20 dni nie przyjmować leków z listy „zabronionych” oraz alkoholu;
• ograniczyć sport i aktywność fizyczną przez pierwszy tydzień;
• przez cały czas do zakończenia działania preparatu Xeomin zabronione są masaże manualne, miostymulacja, terapia mikroprądowa.

Pierwszym razem po zabiegu, w celu bardziej równomiernego rozprowadzenia preparatu Xeomin, zaleca się wykonanie prostych ćwiczeń, które powodują pracę mięśni znajdujących się w miejscu wstrzyknięcia: uśmiech, poruszanie brwiami, marszczenie brwi. Po zakończeniu okresu rehabilitacji dopuszcza się delikatny peeling i lekkie maski.

Niepożądane konsekwencje

Skutki uboczne stosowania leku Xeomin mogą być spowodowane przez:

• brak doświadczenia lekarza;
• niska jakość leku;
• nieprzestrzeganie przez pacjenta zasad zachowania się przed i po sesji terapii botulinowej, określonych powyżej.

Rodzaj i nasilenie skutków ubocznych zależy od obszaru i celu zabiegu.

Z kurczem powiek

Niezwykle rzadko możliwy jest silny obrzęk powiek i rozwój jaskry z zamkniętym kątem przesączania.

Częściej obserwowane:

• osłabienie mięśni oka;
• niemożność otwarcia jednego lub obu oczu (opadanie górnej powieki);
• łzawienie;
• suche błony śluzowe;
• bóle głowy.

Ze spastycznym kręczem szyi

Pacjenci skarżą się na trudności w połykaniu, uczucie guza w gardle, ból szyi.

Również możliwe:

• migrena;
• uczucie suchości w ustach;
• pominięcie jednej lub obu powiek;
• trudności w wymawianiu słów;
• pojawienie się objawów charakterystycznych dla przeziębienia

Z nieruchomością mięśni rąk

Po terapii botulinowej może pojawić się wysypka i swędzenie, czasami pacjenci zauważają zaburzenia koordynacji ruchów, brak wrażliwości palców. Na liście negatywnych skutków znajdują się również różne zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy, niewyjaśniony lęk, bezsenność.

Podczas wygładzania zmarszczek mimicznych

Efekty uboczne pojawiają się w pierwszych dniach po zabiegu, następnie stopniowo ustępują.

To może być:

• zasinienie w miejscu wstrzyknięcia;
• utrata wrażliwości w miejscu wstrzyknięcia;
• obrzęk twarzy;
• asymetria;
• obwisłe tkanki.

Rzadko po zabiegu obserwuje się:

• rozwój zapalenia powiek;
• uczucie suchości w ustach;
• światłowstręt;
• pojawienie się objawów „przeziębienia”;
• napady nudności.

Występowanie jakichkolwiek skutków ubocznych jest ograniczone przez czas obecności toksyny botulinowej w tkankach. Gdy tylko zostanie usunięty z organizmu, spowodowane przez niego zjawiska znikną.W celu przyspieszenia tego procesu stosuje się leki, masaże, terapię mikroprądową.

Przeciwwskazania

W większości przypadków, z zastrzeżeniem wszystkich zasad postępowania, terapia botulinowa preparatem Xeomin jest dobrze tolerowana.

Ale ponieważ głównym składnikiem aktywnym leku jest neurotoksyna, istnieje szereg bezwzględnych i względnych przeciwwskazań:

• alergia na składniki leku;
• wszelkie choroby powodujące osłabienie mięśni;
• słaba krzepliwość krwi;
• choroby onkologiczne;
• potrzeba przyjmowania antybiotyków;
• obecność chorób skóry w miejscach wstrzyknięcia;
• niektóre patologie oczu.

Ponadto zabiegu nie wykonuje się, jeśli z jakiegokolwiek powodu źle się poczujesz, w okresie ciąży i laktacji lub jeśli pacjentka nie ukończyła 18 lat.

Interakcje z innymi lekami

Terapia botuliną preparatem Xeomin jest niezgodna z wieloma lekami, dlatego jednym z głównych wymagań terapii botulinowej jest odmowa ich przyjmowania.

Należy wziąć pod uwagę, że:

• antybiotyki mogą osłabiać (leki tetracyklinowe) lub nasilać (aminoglikozydy) działanie leku Xeomin. Z tego powodu dawka może być zbyt mała i nieskuteczna lub zbyt duża, a kompozycja wprowadzona podczas wstrzyknięcia migruje do sąsiednich obszarów skóry, powodując którykolwiek z opisanych powyżej skutków ubocznych;
• leki z grupy leków przeciwbólowych, w szczególności aspiryna, rozrzedzają krew, zmniejszając jej krzepnięcie. Prowadzi to do pojawienia się siniaków i siniaków w miejscach nakłucia;
• myolesanty (leki wpływające na przekazywanie impulsów nerwowych do włókien mięśniowych) w połączeniu z lekiem Xeomin mogą powodować nieprzewidziane skutki i negatywne zmiany w rysach twarzy.

Przedawkować

W przypadku przekroczenia dawki leku Xeomin w miejscach, które nie zostały narażone, może wystąpić porażenie mięśni.

Paraliż może powodować:

• czuć się słabym;
• obfite pocenie;
• trudności w mówieniu i połykaniu;
• problemy z oddychaniem.

Aby przywrócić normalne funkcje organizmu, pacjent jest hospitalizowany w celu leczenia podtrzymującego. W przypadku porażenia mięśni odpowiedzialnych za oddychanie stosuje się intubację i sztuczną wentylację płuc do ustąpienia objawów.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Kupując lek należy upewnić się, że opakowanie jest szczelne i sprawdzić datę produkcji. Nieotwarte opakowanie można przechowywać do daty ważności (w przypadku Xeomin to 3 lata) w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C.

Zaleca się stosowanie rozcieńczonego leku w sterylnych warunkach zgodnie z zaleceniami.ale można go przechowywać w oryginalnym opakowaniu przez 24 godziny w temperaturze 2-8 ° C.

Analogi

Analogi Xeomin to Botox, Dysport, Relatox. Przy podobnym mechanizmie działania każdy z leków na bazie toksyny botulinowej ma swoje własne cechy, zalety i wady.

Ich ocena porównawcza według kilku najważniejszych kryteriów jest następująca:

Koszt leku w aptekach

Butelka na 100 sztuk kosztuje 10259 rubli, za 50 sztuk - 6179 rubli. Xeomin jest uważany za najbezpieczniejszy z grupy leków na bazie bolulotoksyny. Wśród zalet są wysoka dokładność wprowadzenia, wygoda przechowywania, rozsądna cena.

Jednocześnie lek jest gorszy od swoich odpowiedników pod względem wyglądu efektu, czasu działania, zdolności wnikania do tkanek. Nie możemy zapominać, że jest to nowe i niedostatecznie zbadane narzędzie do terapii botulinowej.

Film o terapii botulinowej preparatem Xeomin i jej skuteczności

Mity i rzeczywistość terapii botulinowej:

Specjalista o Xeomin: